போற போக்கில் ஒரு காதல் 16

[Kirthika]

[b]"போற போக்கில் ஒரு காதல்" கதையின் அத்தியாயம் 16 பதிந்து விட்டேன் பிரெண்ட்ஸ் ,

அத்தியாயம் 16

ஆதவன் இறங்கிய மாலை வேலையில் நெய்யூலியே அமைதியாக இருக்க அவர்கள் வீட்டிலிருந்து மட்டும் சத்தம் வந்து கொண்டிருந்தன. பாட்டிக்கும் பேத்திக்குமான வாக்குவாதங்கள்.

" அப்பத்தா..... " என அவளின் கத்தலுக்கு அசராமல் பதில் பார்வை பார்த்தார் வெங்கடலட்சுமி.

" இப்ப முடிவா என்ன தான் சொல்றீங்க..."

" இனி புதுசா என்னடி முடிவு சொல்லனும். அதான் சொல்லிட்டேன்ல காப்பு கட்டினத்துக்கு அப்புறம் யாரும் ஊர விட்டு போக கூடாது.. உன் அப்பாமாருங்களே வேலைய முடிச்சுட்டு புதுக்கோட்டைல ரா தங்காம தினமும் இங்க வந்துடுறாங்க , இவ என்னடானா இப்ப போய் பெங்களூருக்கு கிளம்பணும்னு வந்து நிக்குறா...
இன்னும் 5 நாள்ல திருவிழாவை வச்சுக்கிட்டு இவ பண்ணுற அழும்பு இருக்கே...
ஏட்டி என்னடி புள்ள வளர்த்து வச்சிருக்க" என தாக்ஷியிடம் ஆரம்பித்து வேணுவிசாலட்சியிடம் முடித்தார்.

நெய்யூலிக்கு தாக்ஷி வந்து நான்கு நாட்கள் ஆகின. ஊரில் திருவிழா பொருட்டு காப்பு கட்டிருக்கும் நிலையில் தான் பெங்களூர் செல்ல வேண்டும் என அடம் பிடித்த தாக்ஷியை இடித்து கொண்டிருந்தார் வெங்கடலட்சுமி.

அவரை முறைத்துவிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியே கிளம்பிய தாக்ஷியை பார்த்தவர்,

"எங்கடி கிளம்புற"...

"ம்ம்ம்ம்.... என் மாமா வீட்டுக்கு.. மாமா வீடு இங்க இதே ஊருல தான இருக்கு... அங்க போலாம்ல " என முறைப்பாக கூறியவள்,
" வேணும்மா இப்போ வரீங்களா என்ன... " என அவளின் சித்தியை அழைத்தாள்.

"ஏட்டி நீ போறதுனா போ... அவ இந்த வீட்டு மருமக, அவளுக்கு இருக்கு ஆயிரம் வேலை.. அது மாதிரி நீயும் போய் உன் வீட்டு வேலைய பாக்குற வழிய பாரு...
நானே சொல்லணும்னு நினைச்சேன் உன் மாமனோட அப்பத்தா வையுரதுக்கு முன்னாடி உன் வீட்டுக்கு போய் சேரு "
என அவளின் அப்பத்தா கூறவும் அவரை முறைத்து விட்டு,

" அப்போ இது என் வீடு இல்லனு சொல்றல.. இனி இங்க வருரெனா இல்லையான்னு பாரு " என விறு கொண்டவளை சமாதானம் படுத்தி பிரபுவை அமிழனின் வீடு வரை அவளின் துணைக்கு அனுப்பி வைத்தார் வேணுவிசாலாட்சி.

****************

இங்கே அமிழனின் வீட்டுக்கு வந்தவள் அவர்களது அறைக்குள் வந்து அறையை சிறிது நேரம் அளந்துகொண்டிருந்துவிட்டு அமிழனுக்கு அழைத்தாள்.

அலைபேசியில் அவளின் எண்ணை கண்டு புன்னகைத்தவன்,

" சொல்லுங்க மேடம்.. இப்ப என்ன பஞ்சாயத்து முடிஞ்சதா இல்லயா... "
அதற்குள் அவனுக்கு எப்படி தெரியும் என யோசித்தவள் அதை அவனிடமே கேட்டும் விட்டாள்,

" எப்படி தெரியும்.... "

"நெய்யூலி'ல திருவிழாக்கு போற்றுக்க ஸ்பிக்கர்ஸ் விட பாட்டி பேத்தி சத்தம் தான் பெருசா கேக்குதாமே.... "

"மா....மா..... " என சிணுங்கியவளை கண்டவன்,

"ஓகே... இப்ப என்ன வேணுமாம் தாக்ஷிம்மாக்கு.."

"மாமா... நீங்க... நீங்க.. எப்பதான் வருவீங்க மாமா.. " என வாய்விட்டு கேட்டே விட்டாள்.
சற்றுமுன் தன்னிடம் வர வேண்டும் என்பதற்காகவே அவளது பாட்டியுடன் சண்டை போட்டதை அறிந்தவன் இப்போது தனது வரவை எதிர்பார்த்தவளின் குரலில் தெரிந்த தனக்கான தவிப்பை உணர்ந்துக்கொண்டவனின் மனம் உவகையில் நிறைந்தது, அதே மனநிறைவு அவன் குரலிலும,

"டுக்குக்கு எப்ப வரனும்.... "

"ம்ம்ம்ம்... "

"பதில் வரலயே..... "

' எவ்வளவு ஏக்கமா கூப்பிடுறேன், இதில எப்ப வர'னு இன்னும் கேள்வி கேட்டுகிட்டு இருக்காங்க' என மனதிற்குள் அவனை வைதவள்,

"எவ்வளவு சீக்கிரமோ வர முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம்... அதோட... " என நிறுத்தினாள்.

" அதோட....... வேற என்ன தாக்ஷி "

"அது..... நீங்க வாங்க சொல்றேன் " என இதுவரை இலகுவாக பேசியவள்,
" உங்ககிட்ட நான் பேசணும் மாமா..... நிறையா..... " என அவள் குரலின் தொனி ஆழ்ந்து மாறி ஒலித்தது.

***************

அமிழனிடம் பேசி விட்டு அமர்ந்தவள் இம்முறை அவனிடம் அனைத்தையும் உரைத்து தன் மனதில் சிறு சஞ்சலம் கூட இல்லாமல் அவனின் காதலை பெற வேண்டும், தான் சொல்வதை அவன் எவ்வாறு எடுத்து கொள்ள போகிறான் என்ற அச்சம் வேறு எழுந்து தவித்தாலும் அவனிடம் அனைத்தும் சொல்லிவிடவேண்டும் என்ற முடிவில் மட்டும் பின்வாங்கவில்லை.

தன்னுள் அவ்வெனத்தை கூறு போட்டு கூறு போட்டு உழன்றவள் அமர்ந்த நிலையிலே உறங்கிவிட்டாள்.

உறக்கத்தில் இருந்தவள் கதவை திறந்து சாத்தும் சத்தத்தில் விழித்தாள். எதிரில் நின்ற அமிழனை கண்டு விழித்து, விழிகள் அகற்றி அவனயே உற்று பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.

'அவனோடு பேசி சில மணி நேரம் தானே ஆகிறது அதற்குள் எப்படி வந்தான்'
'ஹையோ இது நிஜம் தானா ' என கண்ணை மூடி திறந்து பார்த்தவள் அப்படியும் நம்பாமல் தன்னை சோதித்து கொள்ள கிளம்பியவளின் செய்கையை கண்டவன்,

" ஓய்... டுக்கு உன் முன்னாடி நிக்குறது உன் மாமாவே தான் " என புன்னகை சிந்தி அவளை நோக்கி கைகளை விரிக்க அடுத்த நொடி தாக்ஷி அவன் கைகளில் இருந்தாள்.

அவனின் சட்டையின் காலரை இழுத்து இன்னும் தன்னோடு சேர்த்து நிறுத்தியவள்
" போன தடவ ரெண்டே நாள்'ல வந்தீங்கள இப்போ மட்டும் ஏன் நாலு நாள்.... "
என உரிமையால் கோபமாக வார்த்தைகள் விழுந்தாலும் கண்கள் முழுவதும் அவனுக்கான நேசத்தை, தேடலை தேக்கி வைத்தவளின் வதனத்தை பார்த்தவன் மெய் மறந்தான். திகட்ட திகட்ட தித்திக்கும் தேன்சொட்டாய் இனித்தது.

" யோவ் மாமா.... சொல்லு ஏன் லேட் இந்த தடவை... " அவளின் இந்த புதிய பரிமாற்றத்தில் இதழ் விரித்து சிரித்தான்.

" யோவ்...... மாமா.... உன்னைத்தான்.. பதில் சொல்லாம சிரிச்சா என்ன அர்த்தம் " என இவளும் சேர்ந்து சிரிக்கவும் அவனுக்கு சிரிப்போடு வெட்கமும் வந்து ஒட்டிக்கொண்டது.

தன் கைவலைகளுள்ளே அவளை வைத்திருந்தவன், தானும் அமர்ந்து அவளையும் தன் அருகே அமர்த்திக்கொண்டான்.

" அப்பவும் இப்பவும் உன்னை பார்க்க தான் ஓடி வந்தேன்னு உனக்கு புரிஞ்சுடுச்சா டுக்கு... " என்றவனின் புன்னைகையில் இதுவரை திடிரென வந்த அவனின் வருகையால் அவளுள் ஒழிந்திருந்த கலக்கம் மேலேற தயக்கங்களோடு அவனை நோக்கி,

" மாமா உங்க கிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்" என அவளின் கைகளை விலக்கி நகர்ந்து அமர முயன்றவளின் முயற்சியை முறியடித்தவன்

" எது சொல்றதா இருந்தாலும் இப்படி இருந்தே சொல்லு... "

தான் சொல்லி முடித்ததும் இப்போது போலவே இருப்பானா என்ற தயக்கம் எழுந்தாலும் அவனிடம் உரைக்க ஆயுத்தமானாள்..

" மாமா.. நான்.... " என தயங்கியவளை கண்டவன்,

"இங்க பாரு தாக்ஷி..." என அவள் முகத்தை தன்னை நோக்கி திருப்பி அவளின் கன்னங்களை கைகளில் ஏந்தியவன்,

"கொஞ்ச நாளாவே நீ ரெஸ்ட்லெஸ்'சா இருக்கிற, என்கிட்ட சொன்னா நீ பெட்டரா ஃபீல் பண்ணுவனா சொல்லு இல்லனா ஜஸ்ட் லீவ் இட் உன்னை வருத்திக்காத... "

" இல்ல மாமா நான் உங்ககிட்ட சொல்லியே ஆகனும் " என சில நொடிகள் இடைவெளி விட்டவள்..
" மாமா ......நான் .....நம்ம மேரேஜ்க்கு முன்னாடி .......மதி மாமா'வ.... நீங்க தான் மதி மாமானு...... தப்பா நினைச்சு.... மாமா ... அது வந்து...."
என வார்த்தைகள் சரியாக கோர்க்க முடியாமல் திணறி அவனை நேர்கொண்டு நோக்க முடியாமல் அவள் கண்களுக்குள் ஒரு இடத்தில் நிற்காமல் வட்டம் அடித்துகொண்டிருந்த அவளின் இரு கருவிழிகள் அவன் விழிகளோடு கலந்து நின்றன அவளின் இதழ் அசைவுகளை அவனது விரல் கொண்டு நிறுத்திய அமிழனின் செய்கையால்.

அவனின் விரல் நீக்கி பேச முயற்சித்தவளை திரும்ப தடுத்தவன்,

" எனக்கு தெரியும் "
என அமிழன் கூறிய வாக்கியத்தில் விடுக்கென நிமிர்ந்து பாரத்தாள்.

" ஈஸி டுக்கு... எனக்கு தெரியும்... "

" மாமா .... நான்..... உங்களுக்கு எப்படி தெரியும்.... மாமா.... நான்.... "
என தன்னிலை விளக்கம் கொடுக்க ஆரம்பித்தவளை தடுத்து,

" ஸ்ஸ்ஷ்...... நான் தான் சொன்னேன்ல... தெரியும் எல்லாமே ...
நீ இப்படி என்கிட்ட சொல்ல தயங்க வேணாம் டுக்கு..
இனபாஃக்ட் நமக்குள்ள இனி இந்த டாபிக் வேணாம், உன்னை கஷ்ட படுத்திக்காத டி"

அவனுக்கு முன்னரே தெரியும் என அவனது கூற்றில் அவளுக்கு நிம்மதி அளித்த அதே வேலையில் நிம்மதியும் இல்லாத பாரம் கலந்த உணர்வு குவியலில் தத்தளித்தாள்.

"மாமா நீங்க .. என்னை தப்பா .. நான் செஞ்சது தப்பா.... "
இன்னும் வார்த்தைகளை கோர்க்க முடியாமல் எங்கே அவன் தன்னை தவறாக நினைத்து விட்டானோ என மறுகியவளின் விழிகளில் கலக்கத்தை கண்டவன், அவளை மேலும் தன்னருகே இறுக்கி,

" தாக்ஷி, நீ இப்படி நினைக்கிற அளவுக்கு நான் எப்பயாச்சும் நடந்திருக்கென..
நீ இத நினைச்சு தான் உனக்குள்ள குழப்பிட்டிருக்கேன்னு எனக்கு தெரியாம போயிடுச்சு...
ஓகே... பிரஸ்ட் அண்ட் லாஸ்ட்டா பேசிடலாம்..
மதி, மேகனால ஆரம்பிச்சு எல்லாமே தெரியும்.. எனக்கு எப்ப தெரியும் எப்படி தெரியும்ங்கிற டாபிக் வேணாம்...
அப்போ இட்ஸ் நாட் அ லவ்'னு ஈஸியா வெளிய வர முடிஞ்ச உன்னால இப்போ மட்டும் என்ன குழப்பம்.. ம்ம்ம்...
அண்ட் இதில தப்பா நினைக்க என்ன இருக்க... அதுவும் என் தாக்ஷிய என் டக்'க, என் டுக்குவ நான் எப்படி என்னை விட்டு தனியா வேற ஒரு ஆளா நினைக்க முடியும் "

இன்னும் கான்பியூஷன் இருக்கா.. திரும்ப வேணும்னா ப்ரூவ் பண்ணி காட்டடும்மா " என வினவியவனின் செய்கையில் மேலும் நாணம் கொண்டவள் அவன் சட்டை பட்டனை தாண்டி நிமிரவில்லை.

" நீங்க ஏன் மாமா உங்க காதல முன்னாடியே சொல்லல " என அவனின் சட்டை பட்டனை திருகி எடுப்பது போல் பிய்த்து கொண்டிருந்தவள் அவன் கூறிய பதிலில் குழப்பமாகி பார்த்தாள் என்றால் அவனின் அடுத்த கூற்றலில் மேலும் குழம்பினாள்.

" லவ்'வா.. நான் எப்போ லவ் பண்ணுனேன்.. "
என்ற அவனின் பதில் வினவளில் தலையுரத்தி விழி விரித்து பாரத்தவளிடம்,

" இப்படி பாக்காதடி, சும்மாவா உன் கண்ணுல மயக்கி வைக்கிற இந்த மாதிரி கண்ணை விரிச்சு பாத்தேனா அந்த கண்ணுல பட்டர்ஃபிளை கிஸ் நியூ வெர்சின் 2.0வ நான் ரிசர்ச் பண்ண வேண்டியதா இருக்கும். "

'இந்த மாமா என்ன சொல்ல வராங்க, லவ் இல்லன்னு சொல்லிட்டு கண்ணு ரிசர்ச்'னு உளருறாரு... ' என கடுப்பானவள்.

" யோவ் மாமா.. எதையும் முழுசா தெளிவா சொல்ல மாட்டீங்களா...இவ்வளவு நாள் குழப்பினது பத்தாத...,
அப்போ இந்த ரிங்'க்கு என்ன அர்த்தம் " என அவன் அவளுக்கு அணிவித்த செயினை உயர்த்தி காட்டினாள்.

அதற்கான அவனின் பதிலில் பெண்ணவள் சிலையனால் என்றால், அடுத்து அவள் உரைத்ததில் அமிழன் சிலையாகி போனான்.

இது... இது தான் மாமா... ஏன் என் மேல இவ்வளவு அபஃக்ஷன் வச்சருக்கீங்க.. உங்க அபஃக்ஷனுக்கு நான் ட்ரூ'வா இருக்கேனா"

"அத ப்ரூவ் பண்ணி காட்டினா இனி இப்படி உளராம இருப்பீயா "

"மாமா ... "

"இந்த குழப்பம் தேவையே இல்லாதது டி.. இனி இதுக்கு மேல நீ யோசிக்கவே கூடாது "
என அவளை அருகே அனைத்து அவள் கற்றுத்தந்த பட்டர் ஃப்ளை கிஸ்'சுடன் அவனுக்கு தெரிந்தயும் திருப்பி ஒரு சேர அவளுக்கு கற்றுக்கொடுத்தவன்,
அவளுக்குள் அலைகளித்த கேள்விக்கு விடையாக அவனே உள்ளதை அவளுக்கு உணர்த்தினான்.

நிமிடங்கள் நொடிகளாக கரைய, அந்நிமிடங்கள் இருவரின் மனதில் பொக்கிஷமாய் சேமித்தன. நீடித்த மோன நிலையை விட்டு விலகியவள் அவனை நேர் காண முடியாமல் அவள் பூட்டி கொண்ட நாணம் தடுக்க அவனின் விரல்கள் கோர்த்து அவன் மீதே சாய்ந்து அமர்ந்தவளுக்கு பேச்சு என்பதே மறந்து போயின.

...........................................

இன்னும் இரண்டே இரண்டு எபி தோழமைகளே.... எனக்கும் முடிக்க போறேம்னு ஜாலியா இருக்கு

கதைக்கான உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவியுங்கள் பிரெண்ட்ஸ்.

நன்றிகள்
கீர்த்தி[/b]